برگردان روایت شکل گیری کمپین: بردیا موسوی
کارزار بگذار حرف بزنیم در ۲۸ دسامبر ۲۰۲۱ آغاز شد که در آن مسیح علینژاد عکس دوران کودکی خود را با حجاب در کنار عکس اخیر خود بدون حجاب منتشر کرد و در توییتی نوشت:
«در ایران به من گفتند که اگر حجاب نداشته باشم، از مدرسه اخراج می شوم، زندانی می شوم، شلاق می‌خورم، کتک می خورم و از کشورم بیرون می شوم. در غرب به من گفته می شود، به اشتراک گذاشتن داستان من باعث اسلام هراسی می‌شود. من زنی اهل خاورمیانه هستم و از ایدئولوژی اسلامی می ترسم. بیایید درباره‌ی آن صحبت کنیم.»
پس از توئیت های او، بسیاری از زنان خاورمیانه از کشورهایی مانند ایران، افغانستان، عربستان سعودی و یمن تجربه شخصی خود را درباره‌ی مورد ظلم واقع شدن توسط قوانین اسلامی با استفاده از #LetUsTalk به اشتراک گذاشتند. برخی از این زنان در کشورهای غربی مانند آمریکا و کانادا در جوامع مسلمان، ستم را تجربه کرده اند. این کمپین از حق انتقاد از اسلام دفاع می کند و به سانسور چنین انتقاداتی تحت عنوان اسلام هراسی اعتراض می کند.
هدف این کارزار، غربی‌ها به‌ویژه فمینیست‌ها، اکتیویست‌ها و فعالان حقوق بشر است که از آنها می‌خواهد از افرادی که تحت ظلم شرعیت اسلام هستند حمایت کنند و صدای آنها را به بهانه اسلام‌هراسی خاموش نکنند. این کمپین به دو موضوع اصلی در غرب پرداخته است:
اول ساکت کردن صداهای انتقاد کننده از اسلام به بهانه اسلام هراسی. دو نمونه اخیر عبارتند از: ایمیلی توسط دکتر امیل شریف که توسط مجله انجمن پزشکی کانادا (CMAJ) منتشر شده بود، پس از آن که اسلام هراسی خوانده شد، پس گرفته شد. او در نامه‌اش استدلال کرد که پوستر اخیر CMAJ که یک دختر جوان با حجاب را نشان می‌داد، اشتباه بوده و این عمل اغلب آسیب‌زا و مضر را تداوم می‌بخشد. نامه او حجاب را «ابزار ظلم» خوانده است. او آنقدر واکنش نشان داد که مجله نامه او را حذف کرد و از انتشار آن عذرخواهی کرد. مثال دیگر لغو سخنرانی نادیا مراد، یکی از بازماندگان داعش، در مدارس کانادا به دلیل ترس از اسلام هراسی است.
دومین موضوعی که این کارزار به آن می پردازد، ترویج حجاب به نام تنوع و توانمندسازی زنان و عادی سازی آن به عنوان یک نوع مد یا تنوع فرهنگی است. در اینجا چند نمونه هستند: شورای اروپا اخیرا پوستری ساخته است که در آن نوشته شده بود: «زیبایی در تنوع است. همانطور که آزادی در حجاب است.»
تحقیق و کتاب لیز بوکار “Pious Fashion” حجاب را تنها به عنوان یکی دیگر از لباس های فرهنگی می‌بیند که حتی می تواند مد باشد.
پ.ن مترجم: به هر صورت این طور به نظر می‌رسد که کارزا بگذارید حرف بزنیم به هدف خود رسیده است. صدای زنانی که مصایب خود را تحت عنوان این هشتگ مطرح کردند در ۵ رسانه غربی از جمله شارلی ابدو و به زبان‌های فرانسه، آلمانی و انگلیسی مطرح شده و همدلی آنان را برانگیخته است. این گام اول است که طبعا به مرور شاهد نتایج آن در فضای سیاسی غرب خواهیم بود. اما نکته‌ای که بسیار اهمیت دارد تجربه‌ای ست که از یک کار مدنی و کارزار با الگوی فراگیر به آن نظر داریم. همه درس‌هایی که برای یادگیری به دنبال آن هستید در این کارزار برای شما آماده است. کافی است توجه کنیم بیاموزیم و برای اهداف پیش و رو این تجربه عالی را با خود حمل کنیم.
Iran-TC